فسقلی سلام،یکی از دوستانم که مرتب جمکران میرود.بدون برنامه ریزی قیلی انشاالله3شنبه زایر امام رضا(ع)است بهش گفتم:"زیارت امام رضا(ع)همیشه افتخار است زمانهایی که بدون برنامه ریزی قبلی پیش میاید دیگه خیلی دلنشینتر خواهد بودانشاالله.من هم آخرین بار در شرایطی وبنحوی باور نکردنی دعوت شدم التماس دعا خیلی زیاد برای خانواده ام وخودم دارم.الهی دست پربیایی.به امیدخدا

حتمایادت میاد فسقلی جان چه حالی در آن سفر کردیم.انشاالله باز هم قسمتمان شود.

تووی این سفر بار اولی بود که به طبقه ی منهی یک حرم میرفتیم. آروم و قدم به قدم. نمیدونم چرا؟ ولی من برای زیارت آقام-امام رضا(ع) همون طبقه ی همکف رو بیشتر دوست دارم. زیارت اونجا برام دلچسبتر میشه. اینجا هم حس و حال زیارت هست ولی.. شاید صادقانه تر باشه اگه بگم: برام فرقش تووی اینه که وقتی تووی رواقهای طبقه ی همکف قدم بر میدارم ، میشینم، یه گوشه ای به نماز می ایستم... یک عمر خاطره های دلنشین هم همراهم هست....

قلقلی جان یادت هست زیارتی که رفتیم طبقه ی زیرزمین ، جلوی ضریح خوندیم. چقدر دلنشین بود و شیرین.

بالاخره دراین روز سرد که با تاکسی تا حرم آمدیم،مصمم بودیم تا این روز حتما برای نماز ظهروعصر حتما به نماز جماعت برسیم.به آقا سلام دادیم واینبار سمت مسجد گوهرشاد رفتیم،خود مسجد را تعمیر میکردندوامکان ورود بدان نبود ولی نمازظهرو عصر در شبستان مسجدگوهرشاد برگزار میشد،خود را بدانجا بموقع رساندیم،راستی یادت میاد از راهرویی که منار طلایی امام رضا(ع)را دیدیم وسلام دادیم ،چه منظره زیبایی بود!

نماز جماعتی که بجاآوردیم برایمان خیلی دلنشین بود،مگرنه؟لذا حتما خدا نیز از ما پذیرفته آن را،شکرخدا،اگر دفعات دیگر هم بدین مصممی وتوجه آمده بودیم،یقینا به نماز جماعت میرسیدیم،نه به پایان آن!به هرحال خدا راشکر!الهی زیارت مشهد بزودی قسمت همه خواستارانش شودوالهی باز هم"ضامن آهو "دعوتمان فرماید.